Nadal robię w kotach

Od kiedy Gucio poszedł na swoje, obiecywałam sobie, że już dość, że chociaż do Świąt nie i w ogóle nigdy więcej.
Gucio jak był dzikiem, tak dzikiem pozostał. Tzn. do personelu, bo z Titą szaleją po domu i uskuteczniają sparingi do upadłego, a Zoja patrzy na nich jak na wariatów.
Jest dobrze. Jak ogarnę przesłane filmiki, to może uda mi się je tutaj wstawić.

Zadzwoniła do mnie pani doktor Olga, że potrzebna jest pomoc. Cóż, ludziom którzy nam nie odmawiali i my odmawiać nie będziemy.
Faktycznie, sytuacja była dość skomplikowana, głównie przez liczebność kotów.
Trzy młode trikolorki znalazły szybko domy via schronisko, a do mnie trafiły dzikie, nieadopcyjne kocice.
Śliczne! I tak sobie u mnie koczują do sterylizacji i trochę po.
Oto psze Państwa trzy Gracje:
Marchewa. Uszy na mistrza Yodę i Aj-kill-ju. Śliczna, najrudziejsza ze wszystkich.

Siostra Marchewy, zwana Beksą - zgadnijcie czemu. Znacznie od Marchewy większa, bardziej ciapowata i czasem można ją pogłaskać, jak się zagapi. Tak, też ruda. A to ci niespodzianka.

Oraz najbardziej dzika i zestresowana koteczka, chyba ich mama, zwana Apaszką ze względu na biały gors. Ruda, a jakże.

 Kot pudełkowy niestety.

To nie są kotki domowe, no way. To są dzikie koty, które jednak całe życie były karmione przez pewną starszą panią. Niestety, nie mogą wrócić na swój teren. Szukam dla nich jakiegoś fajnego gospodarstwa ze stajnią, stodołą, owczarnią, koziarnią i oddanym personelem, który będzie sypał chrupki do miski.

Najlepiej żeby znalazły wspólny dom, bo są ze sobą zżyte i przykro mi będzie je rozdzielać.

Co prawda Kanionek zgłosiła się na ochotnika po jedną/dwie kotki, ale Kanionku będzie za to groziła eksmisja, gdyż albowiem przekroczyła zwierzęcą masę krytyczną. Według Kanionkowego męża oczywiście, a nie Kanionka sensu stricte. No i Kanionkowe kozy przekopują mierzeję, a rude piękności są pod Wrocławiem. Myślimy, ale jakby znalazło się przytulne gospodarskie lokum gdzieś bliżej i dla całej trójki, to byłaby to dla kocic lepsza opcja.

Rogata , a Ty czasem nie potrzebujesz kociego trio na nową drogę życia?

Tak tylko pytam...

Z ogłoszeń parafialnych:

paczka dzisiaj do nas przyszła - pełna kaczek i reniferów w zgrabnych kartonikach marki Bozita.

Znaczy się żarcie dla kotów ktoś naszemu stadu sprezentował. I byłabym wzięła jak swoje, bo ostatnio duże zamówienia z zooplusa przyszły, ale wiedziałam, że kaczki nie zamawiałam! No i adres był nie ten teges, bo stary - czyli Nazwa Wiochy i nr domostwa, a mamy już nowy adres, czyli z nazwami ulic! 70 chałup wszystkiego i tyleż samo ulic... Wszyscy kochamy naszą gminę i burmistrza w szczególności, zwłaszcza w kontekście wymiany dokumentów i ogólnego bałaganu.

No to teraz przyznać się! Kto to przed 6 grudnia bawi się już w Mikołaja?!

Nie, nie chcemy Mikołajowi nieświętemu pogonić reniferka, ale BARDZO, BARDZO SERDECZNIE PODZIĘKOWAĆ!!!!!

A na koniec prezentuję naszą własną Swojską Kiełbasę z Szynki! W tej roli Groszka :)

Żebyście nie myśleli, że ja tylko kotami żyję. Otóż nie. Żyję jeszcze myciem okien. Dzisiaj umyłam ich dokładnie 13, a dom jeszcze nie powiedział w temacie okien ostatniego słowa. Jednocześnie zaczęłam się zastanawiać nad świątecznymi dekoracjami w oknach. U nas zawsze musi coś dyndać na szybie, bo nie mamy firan i ptaki uderzają o szyby, jak nie widzą żadnej przeszkody.

I tak sobie dumałam, gdy zaświeciło słońce i moja begonia przebrała się za gwiazdę betlejemską :)