Skorupy moje ukochane

   To, że skorupy wszelkiej maści kocham wielką, szaloną miłością, PT Czytelnicy wiedzą od dawna.
Nałóg, jak nałóg - każdy jakiś ma.
   Dzisiaj serce mi zmiękło (nie wiem czemu - może z powodu niskiego ciśnienia, może się po prostu starzeję - bo zwykle mi się nie zdarza) i postanowiłam  podzielić się skorupami wirtualnymi.
   Oczywiście z góry serdecznie przepraszam za niedoskonałe zdjęcia, ale ponieważ jestem absolutnie zarąbista w tak wielu dziedzinach życia, to nie mogę być również świetnym fotografem - żeby innych nie wprawiać w kompleksy.
 
    Primo po pierwsze: odkryłam jakiś czas temu bloga Skrzatki, o TU odkryłam, i sobie nań włażę oczy napaść. Bo Skrzatka siedzi i skrzacimi łapkami tak sobie lepi... a potem bezwstydnie wrzuca zdjęcia na bloga, żeby ludzi o niskich pobudkach (czyli mnie) zazdrość zżerała. Via Skrzatka można wleźć w więcej fajnych miejsc - a to wciąga, więc jak nie potraficie się opanować w buszowaniu po fajnych miejscach (ja nie potrafię), to przed odpaleniem linku zróbcie sobie choć herbaty.

  Primo po drugie: odkryłam na użytek własny (ale i cudzy) anielskie zagłębie w Wieruszowie - dokładniej Zakład Aktywności Zawodowej, Stowarzyszenie Integracyjne "Klub Otwartych Serc" w Wieruszowie. >>> O TUTAJ TRZA KLIKNĄĆ <<<
   Wlazłam ci ja kiedyś na olx i tak, ni z gruchy ni z pietruchy, wyskoczyła mi przed oczy śliczna czerwona paterka. Za paterką wychynął anioł i pooooooooooooszło! Tym bardziej, że ceny są więcej niż przystępne.
    Zamówiłam trochę tego na próbę, bo była akurat komasacja imienin i innych kataklizmów była. Ładnie te skorupki na zdjęciach wyglądały, tylko brak było w opisie wymiarów. Przeliczyłam orientacyjnie z proporcji wymiar do ceny i doszłam do wniosku, że nie będzie to pewnie zbyt okazałe. Zamówiłam tedy w półhurcie.

 Jakże się myliłam, a jakże kurier mnie znienawidził!


   To, co wyciągnęłam z paczki, przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Patery okazałe, przepiękne, kolorystyka szkliwienia taka, że oczu nie można oderwać! Wykonanie niezwykle staranne!
Obdarowani solenizanci i jubilaci piszczeli ze szczęścia wręcz orgastycznie :)
No po prostu och! ach! i ech!

UWAGA PREZENTUJĘ:

1. czerwona taca/patera ma miłość

 2. miseczka niebieskie oko

3. mój Anioł Stróż (Matylda)

4. OIOMowy Anioł :)

   OIOMowy dlatego, że wczoraj w ramach podziękowań za uratowanie życia, zanieśliśmy Anielicę Paniom Pielęgniarkom na OIOM, poza tym błękitny, bo Mężczyzna leżał na błękitnej sali.

 To było fantastyczne spotkanie! Bo wiecie, to jest tak, pacjent opuszczający OIOM jest najczęściej jeszcze tak zamroczony lekami, że pobytu na tym oddziale nie ma prawa pamiętać. I dobrze, bo nic przyjemnego do pamiętania tam nie ma. Rodziny pacjentów pobytu na OIOMie pamiętać nie chcą, bo to są straszne emocje i okropne wspomnienia. Nawet wczoraj, wchodząc na oddział z jakże żywym ozdrowieńcem pod rękę, czułam ucisk w żołądku i gardle.

  Z drugiej strony, kiedy mechanik naprawia samochód od razu widzi efekt swojej pracy, podobnie krawcowa, nauczyciel i przedstawiciele innych zawodów. Natomiast pielęgniarki (zwłaszcza pielęgniarki) i lekarze z OIOMu rzadko dostają informację zwrotną o efektach swojej ciężkiej pracy. To znaczy wiedzą, że skoro pacjent wychodzi na inny oddział, to jest już "dobrze", choć to "dobrze" wizualnie wcale dobrze nie wygląda. Dlatego wczoraj panie były zaskoczone i wielce uradowane widząc Mężczyznę w stanie kwitnącym, czyli że gada składnie, biega o kulach niczym rączy jeleń i w ogóle, a my byliśmy zaskoczeni takim radosnym i ciepłym przyjęciem. 

   Lekarz mego Mężczyzny nie poznał, bo widział faceta ostatni raz w pozycji horyzontalnej, a teraz zobaczył w wertykalnej. A żeby w pełni, to musiał głowę do góry zadzierać :))) Usta rozciągnęły mu się w radosny banan, gdy ściskał piotrkową prawicę :D

   Pielęgniarka, która miała z Mężczyzną cztery dyżury, aż podskoczyła i poprosiła - cytuję - Poczekaj tu! Zawołam dziewczyny, niech cię zobaczą! 

Przybiegły te, które akurat miały dyżur. Opowiadały Piotrkowi, jak to było. Co robił, mówił, jak się zachowywał. Umówili się, że Mężczyzna wpadnie jeszcze raz, za około pół roku, gdy już będzie może dreptał bez kul.

I była to ogólnie wielka radość dla wszystkich :D

   A wracając do Wieruszowa. Zamówiliśmy jeszcze wiele innych cudeniek, do których linki wrzucam tu, co by PT Czytelnicy nie musieli za długo szukać po stronie:

- wiszącego anioła zielono-czerwonego, widocznego >>> TU <<< (anioł jest sporych rozmiarów, ok 30 cm z okładem)

- donicę "architektura domów" - jedna z tych

- patery "architektura domów" i jeden z liści, i jeszcze taką kwadratową z owocami na zdjęciu, widoczne TU i TU

- i pojemnik na długopisy >>> TU <<<

I wszystko to mogę gorąco polecić! 

   Panie, u których składa się zamówienie są miłe, jest dobry kontakt mailowy i telefoniczny. Płacić można wcześniej na konto lub przy odbiorze. Tylko trzeba się szybko z zamówieniem pozbierać, jeśli potrzebujecie np. prezentu na jakąś konkretną datę, bo czeka się około trzech tygodni na realizację zamówienia. No cóż, po wszystko, co dobre, ustawiają się kolejki ;)