Szkoła

  Wczoraj byłam na pierwszej w tym roku wywiadówce w nowej szkole Tofika.
I straszno i śmieszno. Niby człowiek wie o różnych zagrożeniach, o życiu młodzieży w ogóle i szczególe, a jednak nie wie.

Szkoła zrobiła na mnie jak najlepsze wrażenie. Dyrekcja i Ciało Pedagogiczne gremialnie. Zostały nam, rodzicom, wytłumaczone różne rzeczy jasno i łopatologicznie. Generalnie można to podsumować tak:


























    Szkoła podoba mi się z dwóch powodów. Po pierwsze panuje tam zasada "krótko przy pysku". Każdy pracujący w szkolnictwie wie, że tak trzeba - żeby potem było z czego popuszczać ;) Krótko mówiąc dryl jest, krzywdy nikomu nie robią, a rozbrykane gimbuski przez trzy lata na ludzi udaje im się wykierować.
     Poza tym, w przeciwieństwie do toficzej gimbazy, ta szkoła nie "europeizuje" się na siłę i PONTON w niej lekcji nie prowadzi. Działa jak moja stara komunistyczna buda, czyli wytyczne z kuratorium i ministerstwa są, a nauczyciele i tak wiedzą czego mają uczyć. Aż się człowiekowi przyjemnie ciepło na sercu zrobiło.
    Bo w mojej szkole - zarówno podstawowej, jak i średniej - obowiązywała zasada ładnie ujęta przez Pilipiuka w "Reputacji", że najważniejsze są PO i historia. PO żeby cię nauczyli strzelać, a historia, żebyś wiedział do kogo. Obecna szkoła tę zasadę dostosowała oczywiście do współczesnych realiów. Znamienne jest, że mimo wielu problemów i kłód rzucanych pod nogi (!), szkoła nosi imię Danuty Siedzikówny - Inki.
To była naprawdę miła wywiadówka i fajnie, że takie szkoły są.

Apdejcik
Tofik rozszyfrował mi nazwę, której skrótem jest wyraz SZKOŁA. Mianowicie jest to Specjalny Zakład Karno-Opiekuńczy Łączący Analfabetów.
Nie wiem, jak Wam, mi się podoba :D