Kleks czyli Klops czyli Mamba - reaktywacja

Taaa, gdzie to ja skończyłam...?

A, już wiem.

Ale zanim, to co to ja chciałam...?

No tak. Zastój jest psze Państwa. Okrutny zastój.
To znaczy w kotach ruch jak na dworcu, ale w psiej sprawie zastój.
Uprasza się o wzmożenie wysiłków w sprawie Tobiego! Ogłoszenie na olx przyciąga tylko jednostki niepożądane, czyli pseudohodowle i kandydatów na pseudohodowle.
- Czy piesek za darmo?
- Bo ja mam suczkę do niego.
- Nie, nie sterylizowana.
- A piesek kastrowany?
- A JAKI TO ADRES?
Rozumiecie, co czuję odbierając takie telefony. Uprzejmie proszę się postarać!

No to 16. sierpnia byliśmy w Bolesławcu, taaaaa...
A 18. sierpnia o 9.00 rano otrzymałam od Magdy esemesa takiej treści:
"Ktoś wczoraj wyrzucił kotka. Chyba 4 miesiące ma. Cały czarny jak twoja Mamba. Jest u mnie ale to domowy kotek. Dałam go na dwór ale tam kocica moja go goni. Czysty zadbany. Może ktoś by go chciał? On musi być jeszcze w domu bo mały."



Byłam zrąbana jak koń po westernie, więc poprosiłam Magdę, żeby kota przetrzymała u siebie, a jak się ogarnę, to przyjdę.
Oczywiście pokazałam wiadomość Mężczyźnie, który natychmiast stał się jednym wielkim NIE!
Oczywiście potwierdziłam jego NIE, bo naprawdę 9. kot nie był nam do szczęścia potrzebny.
Ale przecież mogę mu zrobić zdjęcia do adopcji i wziąć go na tymczas, no nie?
Polazłam do Magdy. Pełna obaw.
No jest. Biega. Ruchliwe jak elektron. Spało z Magdą i Krzyśkiem w łóżku, ale Krzysztof nie za bardzo ten teges, bo koty to jednak mieszkają na dworze. Jednak wystawienie kiciusia na dwór kończyło się ściąganiem rozhisteryzowanego zwierzaka z siatki przeciw komarom na drzwiach. Chciał do domu i już.
Cały czas mówili o kocie per ona, aż kocisko podniosło ogon, prezentując klejnoty rodowe w całej okazałości.
Zasugerowałam, żeby wieczorem przypomnieli sobie co nieco z anatomii, bo małżeństwo z nie takim znowu długim stażem powinno wiedzieć, czym się chłopcy różnią od dziewczynek ;)

A ja? Ja byłam w rozterce. Od zniknięcia Mamby widziałam hordy czarnych kotów w różnym wieku. Zwłaszcza kociąt. Nawet taneczne siostry, które teraz kiblują u Gosianki, a widziałam je jeszcze u Bernadety zanim trafiły do Gosianki. Cudne są! Takie wiotkie, smukłe pantery.
Ale mi zaiskrzyło tylko ze starym kocurem ze schroniska.
A teraz miałam przed sobą ruchliwe i ciekawskie kocię, o GRUBYM puchatym ogonie, zwartej budowie i bursztynowych oczkach, o pysiu niczym skrzyżowanie nietoperza z kapucynką, w dodatku mruczące jak trzystu konny diesel.
Byłam kupiona, choć za nic nie chciałam się do tego przyznać.
Magda zrobiła jeszcze kotu zdjęcia, żeby popytać w pracy, czy ktoś by nie przygarnął...
Wzięłam kota na ręce i odprowadzona przez Magdę zaniosłam do domu.
Postawiłam zwierzaka w domu przed Mężczyzną. Spojrzeli na siebie.
- Dzwoń do Weta i spytaj, co ci wróży w temacie zmiany pracy.
I tyle.
Potem kot pokochał swego pańcia nie tylko platonicznie, ale też sypialnie.
I tak nam nastał Klops, to znaczy Kleks. Tak. Kleks. No.
Do Magdy wysłałam esemesa: "Kot zostaje, nie szukaj mu domu"

Historia smarkacza jest zwyczajnie wakacyjna. Jechał samochód, między wsiami pośrodku pól zwolnił, drzwi się otworzyły i na na drogę został wyrzucony kot. Kota pozbierała rowerzystka i dowiozła do wsi. Przez domy dwojga sąsiadów, którzy nie za bardzo pałali chęcią przygarnięcia kłopotliwego smarkacza, kot trafił do mamy Magdy. Ale tam zostać nie mógł ze względu na agresywnego Lady'ego.
Został zaniesiony do Magdy, gdzie z kolei lanie spuściła mu stara trikolorka Kaja.
I tak trafił do nas.
W sobotę. I się zaczęło.
W niedzielę obudził mnie hałas spadających donic z kwiatami.
Potem już, już zamykałam pralkę zapakowaną pościelą (dobrze, że białą), gdy wydało mi się, że widzę w środku czarny ogon...
Jeszcze innym razem przyszedł Mężczyzna do kuchni i oznajmił, że kot gdzieś utknął i się drze i żebym przyszła na podwórze, bo on nie może zlokalizować skąd się drze (Mężczyzna niedosłyszy po wypadku). Poszliśmy razem. Akurat trafiliśmy na koniec darcia sznupy, a zaraz potem był odgłos spadającej z naszej starej, wielkiej gruszy baaaaaardzo dużej gruszki, której lot na szczęście wyhamowały gałęzie bzu....

O, z tej gruszy kot fruwał - z samego czubka:

I tak sobie żyjemy od trzech tygodni razem i jakoś nikt nie wspomina o tymczasie i adopcji.
Czy ja Wam Kochani muszę pisać, jak nasz NNNŚ Wet dusił się ze śmiechu?
No żesz!
Bo wicie, rozumicie, gdyby ten kot był bury, rudy, w ciapki, w łatki, fioletowy i w kwiatuszki, a nawet rasowy i rodowodowy, to by trafił do adopcji bez dwóch zdań.
Ale on jest CZARNY! No dobra, ma biały figowy listeczek i kilka włosków na piersi.
Pierwszy kot wywalony z samochodu w naszej wsi i od razu czarny!
W dodatku, chociaż typowaliśmy wiek kocięcia na 4 miesiące, okazało się, że nasz dwukilogramowy maluszek ma 2 i pół miesiąca i będzie wielgachnym kocurem. Ma grube, długaśne łapska.
Jesteśmy nieprzytomnie zakochani.
Wywlekliśmy wszystkie kocie zabawki i nawet dokupiliśmy inne. Zrobiłam wędeczkę z myszką wypchaną kocimiętką. Nawet dostał piszczące myszki.
Oficjalnie zwie się Kleks, ale na zdjęciach widać, że to Klops.
Naprawdę nie wiedziałam, że tyle kocich puszek (400 gramowych) może zmieścić się w małym kocie w tak krótkim czasie ;) Żre jak smok, wali kupy jak słoń i rośnie szybko jak bambus.
W sumie dobrze, że błyskiem się przestawił na kocie żarcie, bo po przybyciu wykazywał łapczywy pęd do kiełbasy i żółtego sera - aż strach pomyśleć, czym ten malec był karmiony.

Czarnym kotom trudno robić zdjęcia, zwłaszcza gdy są w ciągłym ruchu ;)

Kwiatkofascynacja

A ku ku

Zawsze można zamordować pluszowego ptaszka. A przynajmniej wyrwać mu piórka z ogona.

A jednak Klops ;)

Czasem bywa bezruch

Cierpliwość do smarkacza ma wujek Tusiek. Boską cierpliwość.

Najpierw przegląd książek i włażenie na szafę. Przy okazji zobaczmy, co da się zrzucić.

Potem skok na Tuśka

Chwilka odsapki i replay!

Po wszystkim trzeba się zdrzemnąć

 

A w kocim temacie dzieje się.
O, takich dwóch jegomościów przybyło:

Lord - piękny, duży i poczciwego charakteru kocur. Pierdołowaty pluszak-przytulanka. Siedzi tylko w krzakach w połowie drogi między nami a Magdą i beczy. Do Magdy chodzi się stołować, do mnie przychodzi na pieszczoty, głaski, czochranie i przysmaki z ręki. Nie wiadomo skąd się wziął, ale przed zimą pojedzie do własnego, najlepszego domu, który tylko czeka, kiedy kocura ogarnę.

I prezentowany już wcześniej Fraczek-bis, obecnie Jean-Paul, zwany również Rzępolem gdy pruje sznupę. Franca niemiłosierna. Stołuje się u mnie, zaczepia na głaski ale inne zwierzaki bije i gryzie. Ostatnio bez pardonu rzucił się na Kreskę. Po odjajczeniu będzie tyleż piękną co charakterną wizytówką jakiegoś domu - jeśli takowy się znajdzie. Może być tylko jedynakiem, bo innym zwierzakom zatruje życie skutecznie.

To nie koniec kociego tematu, ale nie wszystko na raz, żeby nie zapeszyć :)

Apdejcik:

Klops szuka pilnie domu! Przynajmniej takiego, który go przetrzyma zanim Mężczyźnie nie minie chęć oskórowania czarnej paskudy. 

Właśnie ukochanemu panu wypatroszył klawiaturę w laptopie, bo tam pod spodem zapewne kryje się coś ciekawego. Wcześniej jednak zdążył zakupić trzy samochody i wziąć kredyt hipoteczny i ze sto chwilówek. Kocio kochany. Synuś mamusiny.