Chaotyczny, zaczapkowany post z krokodylem

Nie dalej jak wczoraj Leciwa szturchnęła mnię komentarzem pod poprzednim postem, informując, że Bóg już się narodził jakiś czas temu i życie toczy się dalej. No i to dalej właśnie się PT Blogoczytaczom należy jak psu zupa.
W sumie racja, bo się opuszczam w pisaniu.

(Leży mi taki jeden temacik na wątrobie ale boję się, że jak nie bacząc na konwenanse puszczę wodze emocjom, które mnie gryzą, to rozwalę klawiaturę, bloga, stosunki towarzyskie, a żółć ze mnie wyciekać będzie rzeką. przy której Amazonka to lichy ściek. A cała impreza skończy się wizytą smutnych panów z nakazem prokuratorskim - ale zapewne ten post niedługo nastąpi. Dojrzewam)

Dzisiaj będzie post zastępczy oględnie odpowiadający na pytanie, co u nas.
Zaczapkowałam się drutowo, bo ciągle jeszcze maszyna do szycia wraz z akcesoriami nie trafiła na swoje miejsce, ale za tobędzie stała w doborowym towarzystwie. Nabyłam Overlocka! W okolicach wakacji zamierzam się zamknąć z moim sprzętem i wreszcie dać upust szyciowym pomysłom.

Druty też są ok. Na początku sezonu zimowego, czyli tej chłodniejszej części pory deszczowej, znowu doszłam do wniosku, że brakuje mi czapki. Tym razem w kolorze zielonym. Ale z akcentem brązowym, żeby była bardziej uniwersalna.
No i o, proszsz, orzeszek taki wyszedł niczym kapelutek żołędzia. Antenkę też ma:

Potem nabyłam cieniowaną włóczkę wełniano-akrylową, która mnię ujęła kolorystyką. Szczęśliwie zbiegło się to z moim pragnieniem posiadania czapki z pomponem i znalezieniem wzoru z instrukcją na YouTube. Wyszło coś takiego:

Puchaty wzór kłosów powoduje, że jest megaciepła. 

Jak ktoś chce, przepis tutaj:

Ja robiłam na drutach 4,5 i nabierałam 80 oczek.

Ponieważ włoczka okazała się być niezwykle wydajna machnęłam sobie kolejną czapkę, fason garnek - bo ja zawsze mam problem z wysokością czapki, albo spada mi na oczy albo przypomina piuskę czy inną jarmułkę.

Rondel forma sklęsła:

Rondel forma wyciągnięta:

Do tego wydziergał się jeszcze komin-otulacz i druga czapcia kłoskowa z pomponem, która grzać będzie inne uszka :)

Teraz się sweter robi :)

Jupi rośnie, ciągle rośnie i jest już kotem pokaźnych rozmiarów. Tej wiosny kończy dwa lata i mam nadzieję, że przestanie rosnąć. Na hodowlę tygrysa się nie pisałam.
Poza tym kocha wodę i trzeba wyrzucać ją ze zlewu, gdy myjemy naczynia... Zlew, brodzik, umywalka, oczko wodne... co za geny ma ten kot?

Biały dał się na tyle oswoić, że podstępem dał się zwabić do kontenerka na mieloną wołowinkę! W piwnicy proszę Państwa szanownego! Przedtem mowy nie było, żeby w pomieszczeniu dał do siebie podejść. Na otwartej przestrzeni proszę bardzo, ale nie w piwnicy. Lament był, obraza i łzy. Moje też. I Biały pojechał się leczyć i kastrować do schroniska. Oczka chore - zadawnione zapalenie spojówek, smarki, rzężenie w płuckach i uszy do remontu. Ale dobrze reaguje na leczenie i mam nadzieję, że niedługo będę mogła go odebrać. Dzwonię do niego czasami, to wiem ;)

Tak było:

 Mam nadzieję, że będzie lepiej. Ale futerko ma już ładne :)

W samiutki Nowy Rok mieliśmy super Gości! Przyjechała Gosianka z Mężem na pogaduchy, placki ziemniaczane i karpatkę i mam nadzieję, że uda nam się powtórka, bo mam niedosyt :)

Oczywista kotostwu się prezenty dostały.
Domek taki fajny na przykład. Mamba obchodziła domek, przymierzała się do niego, a w końcu z ukontentowaniem wzięła w posiadanie :)

A potem zawiesiłam swój wegetarianizm na jeden obiad, bo był krokodyl. Nie wypełzł on jednak z naszego oczka wodnego tylko ze sklepowej zamrażarki ;)
Otóż niedaleko nas jest sklep, gdzie różne niecodzienne produkty się trafiają. Stoi tam taka mała zamrażareczka z egzotycznym mięsiwem. Antylopy, zebry, kangur - steki, przepiórki, kuropatwy, rodzima dziczyzna czyli dzik, sarna, jeleń (które z wiadomych względów by mi przez gardło nie przeszły zwłaszcza obecnie) i krokodyl.
Na mięsiwo owe ceny są zaporowe, więc oblukałam czego to ludzie... itd i poszłam dalej. Tuż po Nowym Roku dzwoni do mnie dziecię i melduje, że krokodyl jest wyprzedawany po 8 PLN za 250g zamiast po 47 PLN. Czyli widzicie, krokodyl sam się prosił. Kazałam zakupić, bo zapewne okazję spróbowania krokodyla mieliśmy w życiu pierwszą i ostatnią.

Usmażyłam w mące, na masełku. Do tego sól pieprz i do ostatnich filetów trochę curry (bo tak znalazłam w przepisach, ale według mnie psuje smak).
Smak - bardziej zwarty, mięsisty indyk z pretensjami do ryby. Układ mięśni jak u ryby.
Znaczy tak bardzo nie zgrzeszyłam przeciw memu wątłemu wegetarianizmowi, bo w sumie ryba ;)
Smaczne dość. Ciekawe.

Na steki z kangura się nie załapaliśmy. Przegapiliśmy wyprzedaż.